رواية الوقوع في الغرام كاملة (جميع فصول الرواية) بقلم هند الحجار

_ معلش هو علطول كدا هنعمله اى ؟!
ندى بضحك وصوت عالى :
_ ما تصلى على النبى كدا ي عم لؤى واهدى كدا ليطقلك عرق احنا عاوزينك بخير ديما ي حبى
ضحكت عليهم وقولت :
_ والله هتوحشونى اوى

ندى :
_ وانتى كمان ي هنودة والله معاكى ارقامنا بقا ابقى اسألى علينا
قولت بلطف :
_ اكيد
مشيت وركبت العربية كان هادى ساكت طول الطريق وكأنه زعلان ، أما لؤى فكان بيلعب فى الفون وانا كنت عمالة ابص لهادى ، اللى مسمعتش صوته من ساعة اخر مرة ، حتى مفكرش انو يودعنى بأى كلمة ، وصلنا البيت وهادى ولؤى نزلوا معايا

خبطت على الباب ماما فتحتلى كان فى ايديها صنية الرز وقعت منها اول ما شافتنى
عيطت اول ما شوفتها وقولت بفرح :
وحشتينى ي امى ، وحضنتها
امى بعياط :
_ انتى كنتى فين عملوا فيكى اى ، انا كنت خايفة اوى عليكى انتى كويسة ، انا دعيت ربنا كتير والحمد لله ربنا رجعك ليا الحمد لله يارب
هادى ولؤى كانوا واقفين ودخلوا معانا وحكوا لما على كل حاجة
امى بأرتياح :

_ مع إن اللى عملتوه ده اكبر غلط بس انا احترمتكم إن محدش اذاها ، حصل خير ي بنى وابقوا سلمولى عليه
هادى طلع ظرف واداه لماما :
_ اتمنى تقبلى منى دى ، يعنى احنا اسفين على كل اللى عملناه ودى حاجة بسيطة
بصيت لهادى وقولت :
_ لا ي هادى احنا مش عاوزين حاجة
امى اتكلمت :
_ شيل فلوسك ي بنى انا اهم حاجة عندى سلامة بنتى والحمد لله انها رجعتلى سليمة ومحدش إذاها

هادى بصلى وحط الظرف على الترابيزة وخد لؤى ومشى ،وتقريبا دى اخر مرة كنت اشوفهم فيها ، عارفين الدنيا دى غريبة اوى شوية تفرحنا ونحس أن كل حاجة هتبقا تمام ، وفى النهاية ، بنتوجع وجع عمرنا ما كنا نتوقعه ، عدا شهر وانا لسة حالى زى ما انا نزلت اشتغلت وكنت بنزل كمان المعهد ، انا فى معهد خدمة اجتماعية ، هادى فى بالى اوى ومش قادرة انساه أو أطلعه من بالى انا كنت فرحانة وحاسة أن حياتى هتتغير ، ولكن فجأة انا قلبت كل شىء ضدى زى كل مرة ،وفى يوم وانا بشتغل قالوا :

_ إن صاحب الشركة جاى زيارة وكان الكل بيستعد وتظبيطات كتيرة عمالة تحصل
وأخيراً وصلوا كان حواليه رجالة كتيرة اوى ، كنت مهتمة أن اشوفه اوى مش عارفة ليه
بصيت عليه من ضهره وانص-دمت من اللى شوفته
_ هادى !!!!
جريت عاشان اسلم عليه و !!!!!!!

جريت عاشان اسلم عليه و فجأة الرجالة بتاعته وقفوا قدامى ، اتكلمت بلهفة :

_ لو سمحت عدينى
اتكلم اللى واقف قدامى وقال :
_ لا مينفعش هادى بيه مانع انو يشوف حد
بصتله وانا مدايقة وقولت :
_ بس انا مش حد عدينى لو سمحت انا عارفاه بقولك
اتكلم الراجل وقال :

_ ممنوع حضرتك
خبطت برجلى على الأرض بعصبية مكنتش عارفة اعمل اى فبدأت انادى بصوت عالى وقولت :
_ ي هاااادى ، هاااااااادى
وشاورت بأيدى لحد ما خد باله

هادى بصلى واخيرا شافنى شال النضارة وقال بفرحة :
_ هند يخرب عقلك
وقال للرجالة يوسعولى
فالراجل اللى كان واقف قال :

_ بس حضرتك دى مجرد عاملة بسيطة مينفعش تقف معاها
بصيت بحزن ليه هادى اتكلم بعصبية :
_ انت هتعرفنى اقف مع مين ولا اى بقولك ، دى صحبتى وسعلها
اخيرا الرخم وسعلى روحت مطلعاله لسانى ، فهادى ضحك عليا ، روحت ،وسلمت عليه وقولت بفرحة :
_وحشتنى اوى كان قلبى حاسس ان هشوفك تانى عامل اى ، ولؤى عامل اى ويوسف
هادى بفرحة :
_لؤى معايا ومستنى فى العربية ، ويوسف خطب
وشى قلب من ساعة ما سمعت الجملة دى قولت بحزن :
_ بجد خطب مين ؟!
هادى قال بزعل عاشانى :
_ اى ده مالك انتى زعلتى ولا اى ؟!
قولت وانا بهز راسى بلأ :
_ لا انا فرحانة عاشانه هو يستاهل كل خير اكيد
كنت حاسة أن هعيط معرفش لى وقلبى بدأ يوجعنى قولت بحزن :
_ طب انا كنت بس فرحانة إن شوفتك تانى حقيقى ، وبارك ليوسف وسلملى عليه وعلى لؤى وعلى أميرة وندى

هادى بحزن :
_ مالك ي هند انتى زعلانة حاسس انك مدايقة ، طب تعالى سلمى على لؤى ده والله كل يوم نجيب فى سيرتك ، هيفرح اوى أما يشوفك !!!