رواية احببت

هى بعياط:مستحيل يا بابا ال بتقول عليه دا انا مستحيل
هتجوز جوز اختى الله يرحمها  انت ازاى عايزانى اتجوزه 
الاب: هى كلمة واحدة هتتجوزى يعنى هتتحوزى 
رهف بعياط: بابا انت ناسى انك قارى فتحتى انا بحب خطيبى ومش عايزة اسيبه 
الاب بزعيق: انت اتجننيتى اظاهر من امتى وانتى بتخلفى بكلامى هااااا 

رهف: يا بابا ارجوك متعملش فيا كده 
الاب: هى كلمة ومش هتانيها 
رهف: وانا مش هتجوزه 
حسام (الاب) راح ضربها بالقلم: اظاهر ان دلعتك كتير 
رهف حطت ايديها على وشها پصدمة لان اول مرة ابوها يمد ايده عليها: انت بتضربنى عشان دا 

حسام پغضب: واقټلك كمان لو مسمعتيش كلامى اتفضلى على اوضتك ومتخرجيش منها ابدا واعملى حسابك كتب كتابك الخميس الجاى 

رهف طلعت تجرى على اوضتها وقعدت ټعيط 
رهف بعياط: انا مستحيل هتجوزه دا كان بياذى اختى اوى واكيد هو ال قټلها انا مش هسامحه ابدا اختى كانت متعذبة معاه ياارب ساعدنى ان اخلص من البالوة يااارب ساعدينى 
*******
تانى يوم الصبح رهف وابوها قاعدين على السفرة بس كل واحد فى عالم خاص بيه رهف بتفكر تعمل اي عشان تخلص من المصېبة ال هتقع فيها دى ولاقت الحل.بعد الاب ما مشى 
رهف مسكت التليفون واتصلت بخطيبها 
رهف: زياد الحقنى يا زياد
زياد: فى اي يا رهف مالك