رواية احببت

م: تعالى نامى جنبى 

رهف طلعت نامت فى حضنه كانت اول مرة تبقا مبسوطة كده قاسم ضمھا له اوى ونام هو كمان 

تانى يوم الصبح قاسم قام من النوم وقعد يبص على رهف بكل حب وحنان قعد يملس على وشها مش مصدق انها بين ايده فعلا لحظة خطڤها حس ان حياته انتهت ضمھا له اوى 

رهف بنوم: صباح الخير يا قاسم 

قاسم باسها من وشها: صباح النور على اجمل عيون 

رهف: صاحى بدرى يعنى اكيد معرفتش تنام منى 

قاسم: بالعكس اكتر ليلة عرفت انام فيها عارفة ليه 

رهف وهى باصة فى عيونه وسرحانة: ليه 

قاسم بيملس على وشها: عشان كنتى فى حضنى

ولسة بيوطى هيبوسها الباب خبط رهف فتحت عيونها 

رهف بتوتر: دا اكيد الدكتور انا لازم اقوم 

قاسم: انهدى اقعدى وحطى الطرحة على شعرك 

رهف: يا قاسم مينفعش يقول اي علينا 

قاسم: يقول ال يقوله واحد ومراته هو مال اهله 

رهف: يا قاسم بقا 

قاسم: ولا قاسم ولا زفت جته القرف فيه وفى ال جيبينه 

رهف: قاسم اهدى بقا